نگاهی به زندگی شهید «محمدمهدی مهدی‌پور»

«محمدمهدی مهدی‌پور» در ۳۱ شهریور ۱۳۴۶ در روستای «بازکیاگوراب» از توابع شهرستان «لاهیجان» دیده به جهان گشود و در ۶ اردیبهشت ۱۳۶۶ در منطقه «ماووت» عملیات کربلای ۱۰ بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
کد خبر: ۴۵۳۱۵۷
تاریخ انتشار: ۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۷:۴۷ - 26April 2021

نگاهی به زندگی شهید «محمدمهدی مهدی پور»به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از رشت، به‌مناسبت سالروز شهادت شهید «محمدمهدی مهدی‌پور» خلاصه‌ای از زندگی‌نامه و وصیت‌نامه این شهید را از نظر می‌گذرانید؛

خصوصیات اخلاقی شهید:
شهید «محمدمهدی مهدی‌پور» دارای حُسن خلق و برخورد محبت آمیز بود، در رتباط با دوستان آن قدر فروتن و بی‌ادعا عمل می‌کرد که جاذبه‌ای از خود در دیگران ایجاد می‌کرد. وی در دوران جوانی در کنار فعالیت‌های ورزشی بسیار اهل مطالعه و تحقیق بود و از این رو بار‌ها مورد تشویق و تقدیر واقع شد؛ چون ذوق و استعداد او در زمینه‌های مختلف متجلی بود، حس خودساختگی، استقامت و صلابتی چشمگیر در وجودش ایجاد کرد.

از فضای مذهبی و دینی خانواده نهایت بهره را برد و گام به گام به سوی معرفت و مراتب شناخت حقیقت مطلق پیش می‌رفت. از پدر بزرگوارش کلام خدا را آموخت؛ ارادت به ائمه هدی و امام خمینی (ره)، چراغ پویندگی و جهاد را برایش روشن‌تر کرد.

شهید با تقوا و ایمان راسخ خود برای پیشبرد اهداف دین خدا و گسترش فرهنگ انقلاب و امام از هیچ فعالیتی دریغ نمی‌ورزید.

«درخت اسلام با خون ما آبیاری خواهد شد»
برای ادای احترام روز اول عید خدمت برادر بزرگم رفتیم و پس از ساعاتی به اتفاق خانواده به منزل مراجعه کردیم. پس از وارد شدن به داخل منزل ناگهان مشاهده کردیم که درِ منزل باز است؛ یک لحظه فکر کردم که شاید دزد آمده باشد، پاورچین و آهسته داخل خانه شدم. بعد از کنکاش و بازدید از چند اتاق به انتهای راهرو رفتم و در اتاق محمدمهدی را به آرامی گشودم، نفسم در سینه حبس شد؛ محمدمهدی را دیدم که از منطقه به خانه آمده و در حال خواندن نماز است. با خضوع، گردنش را کج کرده در حالت قنوت، زیارت عاشورا می‌خواند و می‌گوید: خدایا ما را به دین محمد و آل محمد (ص) زنده بدار و ما را به دین محمد و آل محمد (ص) بمیران.

پس از تمام شدن مناجات او را در آغوش کشیدم و از این که به سلامت از جبهه آمده بود بسیار خوشحال شدم. شهید چند روز را نزد ما ماند و قرار شد پس از اتمام مرخصی دوباره به جبهه مراجعه کند؛ قبل از رفتن ایشان خواستم که مسئله درس و دانشگاه را جدی‌تر گرفته تا از فراگیری علم نیز عقب نماند. شهید در جوابم گفت: پدر عزیز درخت اسلام توسط دشمنان در حال خشکیدن است و خون ما جوانان، باید این درخت را آبیاری کند. پس، حال که اسلام به وجود ما نیازمند است ما نیز از هیچ گونه فداکاری و جان نثاری کوتاهی نکرده و خود را خادم امام و اسلام می‌دانیم.

مناجات پر معنای محمدمهدی و استدلال وی در مورد حضورش در جبهه این پیام را می‌داد که شاید این آخرین دیدار ما باشد.

فرازی از وصیت نامه شهید:
عزیزان من در درجه اول شما را سفارش می‌کنم به تقوا و بعد در هر رشته از تحصیل که هستید، سعی کنید به مدارج عالی آن رشته دست یابید. البته حجت، گرفتن درجه و مدرک نباشد، بلکه سعی کنید همه تلاش و کوشش تان برای سربلندی کشورمان باشد؛ زیرا امروزه انقلاب نیازمند افراد متخصص می‌باشد و در کنار تخصص، تعهد نیز باشد. تخصص و تعهد دو بال محصل و دانشجو است که با این دو بال می‌توان به سر منزل مقصود رسید.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها