تأملی در درس‌های عید قربان
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، حجت‌الاسلام محمد پیکری - استاد اخلاق و حوزه - در گفت‌وگویی در مورد درس‌هایی که از ماجرای ذبح حضرت اسماعیل (ع) توسط حضرت ابراهیم (ع) می‌توان به دست آورد، اظهار داشت: قربان در لغت به معنای وسیله‌ای برای تقرب است و عید قربان یعنی عیدی که در آن مسلمین به خدای متعال به وسیله قربانی کردن تقرب پیدا می‌کنند.
وی ادامه داد: این عید بزرگ برای همه مسلمین دوست‌داشتنی، عزیز و مقدس است، اما اینکه چرا این روز به نام عید قربان لقب گرفت مربوط به وحی الهی به حضرت ابراهیم (ع) است. به حضرت ابراهیم (ع) در عالم رویا وحی شد که فرزند خود (اسماعیل) را قربانی کن و به هنگام اجرای این وحی، دستور الهی به ذبح یک گوسفند چرخش پیدا کرد و حضرت ابراهیم (ع) از این آزمون بزرگ سربلند بیرون آمد و یک الگوی قابل توجه‌ای برای مسلمین شد.
این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: در ماجرای حضرت ابراهیم (ع) و قربانی شدن حضرت اسماعیل (ع) نکات مهمی وجود دارد. ابتدا اینکه باید از عزیزترین عنصر زندگی خود برای رسیدن به خدا دل کند و او را وسیله تقرب قرار داد، البته نه با سربریدن یا قربانی به معنای قدا کردن و از بین بردنش، بلکه به معنای دل کندن از آنها.
حجت‌الاسلام پیکری یادآور شد: ماجرای حضرت ابراهیم (ع) و حضرت اسماعیل (ع) به ما می‌آموزد که برای رسیدن به رضای الهی و گردن گذاشتن به فرمان خدا باید از همه دلبستگی‌ها دوری کنیم و از وابستگی‌ها جدا شویم اما کل این ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود. مرتبه‌ای از آموزه‌های کمال‌یافته موقعی به ما می‌رسد که در این موضوع دقت کنیم که خدای متعال حتی برای تقرب به خودش نمی‌خواهد انسانی قربانی شود.
این استاد حوزه ابراز کرد: داستان حضرت ابراهیم (ع) و حضرت اسماعیل (ع) به ما می‌آموزد ما برای هیچ هدفی حتی رسیدن به خدا نباید یک انسان دیگر را سر ببریم، این درس باید آویزه گوش کسانی باشد که برای رسیدن به مدارج دنیوی و نه الهی دیگران را قربانی و برای رسیدن به قدرت و شهرت پا روی سر دیگران می‌گذارند. این در حالی است که خدا به ما اجازه نمی‌دهد برای رسیدن به خواسته‌های خود پای روی دیگران بگذاریم.
حجت‌الاسلام پیکری تصریح کرد: نباید سر دیگران را ببریم که خودمان به جایگاهی برسیم و خدای متعال این خطا را در آزمون ذبح اسماعیل در انسان‌ها اصلاح می‌کند و مثل همه امت‌های قبلی برای آزمون و آزمایش به حضرت ابراهیم (ع) دستور می‌دهد فرزند خود را قربانی کند، اما اجازه اجرای آن را نمی‌دهد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۱۳۴
