همسایه، همدل، هم درد
گروه استان‌های دفاع‌پرس- «زهرا شریعتی» فعال فرهنگی؛ درست وسط معرکه جدید مهاجرستیزی، حرف و حدیث‌های گوناگون نسبت به چند و چون ورود و حضور مهاجران افغان در ایران و تیترهای عجیب و غریبی همچون «آمار تکان‌دهنده تعداد مهاجران»، «جیک‌جیک مستان مهاجران»، «افزایش بازداشت مهاجران افغان در ایران»، «مجلس شورای اسلامی هدف مهاجرین»، «میدان آزادی در تسخیر مهاجرین»، «کارزار اخراج مهاجران افغان» و..... ناگهان زمین لرزید و ورق برگشت؛ گویا هیچ چیز جز تلنگری اینچنین نمی‌توانست بساط تفرقه‌آفرینی را جمع کند و یادمان بیندازد ما هر دو همسایه‌ایم، هم‌آیین و همزبان و در روزگاری نه چندان دور نیز همه جزو یک سرزمین به نام ایران بزرگ بوده‌ایم پس همخون هم هستیم و نباید به هر بهانه‌ای یکدیگر را برنجانیم یا اجنبی تلقی کنیم؛ بدون شک مدیریت و ساماندهی مهاجران امری لازم و ضروری است اما نه با ضریب رسانه‌ای این روزها که این مساله را تا حد اولویت اول کشور بالا برده بود و مطابق اهداف بدخواهان اسلام و مسلمین، موجی علیه برادران افغان به راه انداخته بود؛ برادرانی که روزی همپای ما در جبهه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران جنگیده و حدود سه هزار شهید تقدیم کرده‌اند.
مردم افغانستان هنوز از زیر بار زمین لرزه ۵.۹ ریشتری سال گذشته که با بیش از هزار کشته لقب مرگبارترین زمین‌لرزه در ربع قرن گذشته افغانستان را یدک می‌کشید، قامت راست نکرده بودند که بازمین لرزه ۶.۳ ریشتری ۱۶ مهرماه رکورد دیگری در تاریخشان به ثبت رسید. زلزله‌ای با هشت پس‌لرزه قوی که دست‌کم شش روستا را به طور کامل ویران کرد و تاکنون هزاران کشته برجای گذاشته است. کافی بود این زمین لرزه تنها چند کیلومتر این طرف‌تر رخ می‌داد تا جای ایران و افغانستان عوض می‌شد؛ هر چند حالا هم با هر زمین‌لرزه یا پس‌لرزه افغانستان، شهرهای شرقی ایران مثل مشهد، تربت جام و تایباد هم می‌لرزد و بار دیگر هم سرنوشت بودنمان را یادآوری می‌کند.
گزارش‌ها حاکی از این است که امدادرسانان و داوطلبان محلی همچنان با بیل و کلنگ و وسائل اولیه در تلاش برای یافتن مفقودین و نجات قربانیان از زیر آوار هستند و به دلیل مسدود شدن مسیرها و قطع خطوط ارتباطی، کمک‌ها به سختی به مناطق آسیب‌دیده می‌رسیدند. از طرفی بسیج جهانی برای کمک به زلزله‌زدگان در مقایسه با حجم بزرگ خسارات زلزله، کمرنگ بوده و کشورهای زیادی تنها به اعلام تسلیت بسنده کرده و کار مشخصی برای آسیب‌دیدگان هرات انجام نداده‌اند.
مطابق گزارش سازمان ملل بیش از ۹۰ درصد از کشته‌شدگان در زمین لرزه غرب افغانستان، زنان و کودکان بوده‌اند. تعداد زیادی از بازماندگان هنوز بی‌سرپناه هستند و همان‌ها هم که در چادر اسکان یافته‌اند، به رادیو محلی «سلام وطندار» گفته‌اند که با نزدیک شدن فصل زمستان، گذراندن شب‌های سرد زیر خیمه دشوار است و از مقامات خواسته‌اند که هر چه زودتر به وضعیتشان رسیدگی شود.
برنامه جهانی غذا، زلزله‌های اخیر در غرب افغانستان را «فاجعه سر فاجعه» خوانده و از جامعه جهانی خواسته به نیازمندان در این کشور کمک کند چراکه مردم افغانستان با گرسنگی شدید روبرو هستند و این نهاد هم به دلیل بحران مالی گسترده، مجبور شده کمک اضطراری به ۱۰ میلیون شهروند نیازمند افغانستان را متوقف کند.
در این میان تیم‌های عملیاتی جمهوری اسلامی ایران به ویژه استان‌های خراسان رضوی، خراسان جنوبی و خراسان شمالی، جزو نخستین تیم‌های امداد و نجات اعزامی به منطقه زنده جان بودند. افزون بر این در بخش مردمی نیز کمک‌های نقدی و غیرنقدی در قالب پویش‌ها و کمپین‌های متعدد در حال جمع‌آوری و ارسال به مناطق زلزله‌زده است و اصناف و اقشار مختلف مردم بی‌اعتناب به موجه تفرقه‌افکنی اخیر، از طریق برپایی مراسم ترحیم گرفته تا تجمع مقابل کنسولگری افغانستان، صدور بیانیه، برپایی محفل شعرسرایی و ... به ابراز همدردی با زلزله‌زدگان می‌پردازند.
انتهای پیام/
