انفعال بی‌معنای سازمان همکاری اسلامی در قبال غزه
به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع‌پرس، سازمان همکاری اسلامی با نام اولیه‌ی سازمان کنفرانس، نهادی بین المللی متشکل از ۵۷ کشور است. این کشور‌ها از ۴ قاره‌ی آسیا، اروپا، آفریقا و آمریکای جنوبی هستند. ایران از بدو تاسیس این سازمان در سال ۱۹۶۹ عضو آن بوده است. ریاست بر این سازمان به صورت دوره‌ای و سه ساله است. ایران نیز برای یک دوره ریاست این تشکیلات بین المللی اسلامی را بر عهده داشته است.
آخرین نشست این سازمان بین کشور‌های اسلامی در ۳۱ ماه مه ۲۰۱۹ یعنی چند ماه پیش از همه گیری ویروس کرونا برگزار شد. ریاست و میزبانی این نشست را عربستان بر عهده داشت. این نشست با شعار دست به دست به سوی آینده و در بیانیه‌ی پایانی آن بر لزوم حمایت از مردم فلسطین تاکید موکد شد. با عنایت به این که چند ماه پس از برگزاری این نشست بیماری کرونا همه گیر شد و حدودا دو سال جهان را در بر گرفت، اما در یک سال اخیر باید قاعدتا نشست دوره‌ای این سازمان برگزار می‌شد که البته هنوز برگزار نشده است. با بذل توجه به شرایط حاد و بحرانی در منطقه به ویژه در غزه، عدم برگزاری نشست نشان از انفعال و بی تفاوتی این سازمان در قبال بحران فوق دارد. برگزاری نشست، صدور قطعنامه‌ی نهایی و پیگیری آن در جوامع جهانی قطعا می‌تواند باعث ایجاد صلح و حمایت از مسلمانان در منطقه شود.
علی رغم عدم پیگیری مجدانه‌ی سازمان همکاری اسلامی، برخی از کشور‌های عضو از جمله ایران، نسبت به موضوع غزه واکنش نشان داده هرگز بی تفاوت نبوده است. از مسئولین تا رسانه‌های مختلف اعم از رادیو-تلویزیون، خبرگزاری‌ها و مطبوعات نسبت به بحران فعلی در منطقه بی تفاوت نبوده اند و گفتمان غالب و جریان اصلی برنامه‌ها و محتوای رسانه‌ها به موضوع غزه و حماس اختصاص داده شده است. از سویی دیگر بسیاری از افراد نیز جهت شرکت در جهاد در رکاب برادرانشان در غزه و تشکیلات حماس اعلام آمادگی کرده اند.
پشتیبانی و حمایت از مظلومین از ارکان اصلی اخلاق در اسلام ناب محمدی است. قرآن کریم در سوره‌ی نسا آیه ۷۵ می‌فرماید: وَمَا لَکُمۡ لَا تُقَٰتِلُونَ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ وَٱلۡمُسۡتَضۡعَفِینَ مِنَ ٱلرِّجَالِ وَٱلنِّسَآءِ وَٱلۡوِلۡدَٰنِ ٱلَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا مِنۡ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡیَةِ ٱلظَّالِمِ أَهۡلُهَا وَٱجۡعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ وَلِیّٗا وَٱجۡعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ نَصِیرًا
شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی‌جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می‌گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده؛ لذا می‌توان بر اساس آیه‌ی فوق از کلام نورانی قرآن این گونه برداشت کرد که در شرایط کنونی از سویی اهتمام کشور‌های مسلمان در ایجاد صلح و از سویی دیگر کمک به ستمدیدگان و دردکشیدگان در غزه، جزء وظایف اصلی، شرعی و دینی هر مسلمان مومن و معتقد در شرایط فعلی به شمار می‌آید.
انتهای پیام/ ۱۳۳
