دفاع پرس بررسی می کند؛

قصه‌ی کوچ زبان انگلیسی به هند/ فرمان داده‌ایم حلقه به‌گوش باشند

پادشاه هندوستان برای حکام انگلیسی نوشت: هیچ‌کس حق تعرض به کمپانی هند شرقی را ندارد. من به هر یک از فرمانداران و ناخداها فرمان داده‌ام تا حلقه به گوش آن‌ها باشند؛ تا هر چند و چون که خواستند بخرند، بفروشند، و ببرند به کشورشان.
کد خبر: ۸۱۱۸۸
تاریخ انتشار: ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۲:۱۷ - 07May 2016

قصه‌ی کوچ زبان انگلیسی به هند/ فرمان داده‌ایم حلقه به‌گوش باشند

گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، برای تسلط بر هر کشور، نیازی چندانی نیست که با مردم آن کشور رو در رو شد فقط کافی است که زبان آن مردم را مصادره کرد. انگلستان با همین سیاست پیش رفت و حالا هند که هیچ تناسبی با انگلستان در هیچ زمینهای ندارد به زبان انگلیسی صحبت میکند و آثار ادبیاش را خلق میکند.

تسلط بریتانیا بر هند

در آغاز جنگ دوم جهانی فرمانروایان بریتانیا در هند حکومت نظامی اعلام کردند و در حدود دو میلیون هندی را به سربازی دعوت نمودند و آنها را به جبههٔ جنگ فرستادند. پس از تجاوز ارتش ژاپن در سال ۱۹۴۲ به کشورهای سیام، مالایا و برمه، اختلاف شدیدی در بین سران هند و سران مسلمانان هند که رهبر آنها محمدعلی جناح بود به وجود آمد. قصد مسلمانان این بود که کشوری مرکب از مناطق مسلمان هند تشکیل دهند. در آن هنگام که حزب کارگر بریتانیا حکومت را به دست گرفت و هیأت وزیران خود را تشکیل داد، حکومت بریتانیا قوانینی وضع نمود که به موجب آن به هند و سیلان و پاکستان استقلال داده شد. در ماه اوت ۱۹۴۷ م. آخرین سرباز بریتانیایی خاک هند را ترک گفت، و در تاریخ ژانویهٔ ۱۹۵۰ هند حکومت جمهوری مستقل خود را اعلام نمود و به عضویت اتحادیه کشورهای مشترک المنافع بریتانیا درآمد.

یک کمپانی وحشتناک

کمپانی هند شرقی  بریتانیا یک شرکت سهامی عام بود که ملکه الیزابت اول در 31 دسامبر 1600 یک امتیاز نامه سلطنتی را به هدف کسب امتیازهای تجاری در هندوستان به آن اعطا کرد. امتیاز نامه شاهی به شکلی موثر کمپانی معظم هند شرقی نوظهور را به سوی انحصار ۲۱ ساله همه تجارت در هند شرقی رهنمون شد. کمپانی از یک مسئله تجاری مخاطره آمیز به چیزی تبدیل شد که در عمل زمام امور هندوستان را با بر عهده گرفتن نقش پشتیبان حکومتی و نظامی، تا هنگام انحطاط در ۱۸۵۸ در دست داشت.

این شرکت با نام شرکت بازرگانان لندن تجارت کننده اَندَر هند شرقی  به دست محفلی از تاجران نوآور و تأثیرگذار، بنیان نهاده شد که توانستند امتیازنامه سلطنتی را برای انحصار تجارت در هند شرقی برای زمانی پانزده ساله به دست آورند. کمپانی ۱۲۵ سهام دار، و سرمایهای برابر ۷۲٫۰۰۰ پوند داشت ودر همان ابتدا نتوانست پایگاهی ماندگار بنیان گذارد. دو سال بعد به محض شناسایی تجارت خانهها، تصمیم به ساخت نخستین کارخانه این کمپانی گرفته شد.

تاجران هر از چندی با همتایان هلندی، فرانسوی و پرتغالی خود در اقیانوس هند درگیر میشدند. یک رویداد تعیین کننده که توجه جهانگیر امپراتور گورکانی را به کمپانی جلب کرد، پیروزی آنها بر پرتغالیها در نبرد سوالی در ۱۶۱۲ بود. شاید با پی بردن به پوچ بودن جنگهای تجاری در دریاهای دور، انگلیسیها تصمیم گرفتند تا جای پایی در سرزمین هندوستان بیابند، با تحریم رسمی هر دو کشور، از پادشاه خواستند تا دست به فرستادن ماموران سیاسی بزند .در ۱۶۱۵ سرتوماس رواز سوی جیمز اول پادشاه انگلستان مامور شد تا جهانگیر امپراتور گورکانی هند را ببیند  هدف از این ماموریت تنظیم پیمان نامهای تجاری بود که به کمپانی حقوق انحصاری ساخت کارخانه در سورات و دیگر نواحی را میداد .در برابر این، از کمپانی خواسته شد تا تحفهها و هدایایی از فروشگاههای اروپایی را به درگاه امپراتور پیش کش کند. این ماموریت کاملاً موفقیت آمیز بود و جهانگیر از طریق سر توماس رو نامهای به پادشاه فرستاد. او نوشت:

در راستای آن چه ضامن مهر به شاهی شما است، من به همه بندرها و مملکتهای قلمرو خودم فرمان دادهام تا پذیرای هر بازرگان از ملت انگلیس باشند که ایشان دوستان من اند؛ در هر جایی که خواستند زندگی کنند، هر طور که خواستند و به هر بندری که خواستند بروند. نه پرتغال نه هیچکس دیگر حق تعرض به آنها را ندارد، و در هر شهری که خواستند بمانند، من به هر یک از فرمانداران و ناخداها فرمان دادهام تا حلقه به گوش آنها باشند؛ تا هر چند و چون که خواستند بخرند، بفروشند، و ببرند به کشورشان.

زبان واحد در کشوری با 22 زبان

هند در دوران پس از استقلال هم نتوانست به برنامههای فرهنگی خود جامه عمل بپوشاند در تاریخ 1952 این کشور با پاکستان و چین بر سر مسئله مرزی دچار مشکل شد و در تاریخ 1959 با چین وارد جنگ شد. دو سال بعد  نیروهای هند مناطقی واقع در ساحل غربی را به تصرف درآوردند. سپس در تاریخ اکتبر ۱۹۶۲ نیروهای چین مناطق شمال شرقی هند را اشغال نمودند  که موجب عقبنشینی  هند شد.

در نوامبر ۱۹۶۲ کریشنامنون که وزیر جنگ هند بود از منصب خود استعفا کرد و جواهر لعل نهرو نخست وزیر وقت شخصاً پست وزارت جنگ را به عهده گرفت. در هفتم نوامبر نیروهای چین مجدداً به اراضی هند تجاوز نمودند. حکومت هند از کشورهای بریتانیا و ایالات متحده آمریکا و کانادا تقاضای کمک کرد و دولتهای مذکور درخواست هند را پذیرفتند. بعد از درگیریهای متعدد در بیستم نوامبر دولت چین قرارداد آتشبس را در سرتاسر مرزهای هند و چین اعلام کرد که هند پیشنهاد چین را در مورد آتشبس رد کرد، و کمکهای نظامی را با دولت بریتانیا امضا کرد.

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار